برقراری تعادل بین کار و زندگی

برای اغلب افراد برقراری تعادل بین کار و زندگی به چالش بزرگی تبدیل شده و حسابی تحت فشار قرار داده.چطور؟ ذهن مشغول اینه که بدونه چطور این تعادل رو ایجاد کنه و موندن در این چالش و حل کردنش آسون نیست. در عین حال جسم مشغول کار کردنه و بخاطر عدم رعایت این تعادل دچار ،فرسودگی کاری میشه، روح خسته میشه و ارتباطات با اعضای خانواده کم رنگ میشه و اینقدر این موضوع ادامه پیدا می کنه که میشه روتین، روال، عادت!!! میشه مثل آب برای ماهی و هوا برای پرنده. که خارج از این مدل نمیدونیم زندگی چه شکلیه!! و اونوقت که شاید فکر کنیم بیرون اومدن از این شرایط غیرممکنه!

پس تا آخر این مقاله چشم از صفحه برندار که یک قدم هم تاثیرش رو میزاره .

برقراری تعادل در کار و زندگی یعنی چی؟

اینکه وقتی تعادل برقرار بشه چه عایدی داره هر کدوم از شما بهتر از من میدونید و عایدی هر شخص مختص به خودشه ولی تعادل رو اینجا تعریف می کنیم که نسبت به معنی اون تا اخر مقاله هم مسیر باشیم. تعادل در کار و زندگی یعنی هم مسیر بودن با ارزش های تعیین شده برای کار و زندگی. یعنی چی؟ یعنی وقتی یه سری ارزش ها برای زندگی تعریف می کنی و بر مبنای اون ها زندگی می کنی ،در عین حال یک سری ارزش ها برای کار تعیین می کنی و بر مبنای همون ها کار می کنی و این دو مسیر با هم تداخل ندارن .اینجاست که تعادل برقرار میشه. در مورد تعیین ارزش ها و اهداف و اینکه چطور مشخص کنیم رو مفصل در مقاله تاثیر همراستا بودن اهداف و ارزش ها و اقدامات توضیح دادم.

حالا که تعریفمون در مورد تعادل به اشتراک رسوندیم، لازمه بدونیم که به تعادل رسیدن در کار و زندگی نیاز به یک سری پیش نیاز ها داره.

پیش نیاز های برقراری تعادل در کار و زندگی

1- مسئولیت پذیری

اینکه شما مسئولیت خودتون ور دز زندگی بردارید اولین قدمی که می تونید برای نجات زندگی و کسب وکارتون بردارید و یا بعبارتی مسیر رسیدن به موفقیت و تغییر و رشد و تحول رو برای خودتون آسون کنید. یعنی چی مسئولیت پذیر باشم؟ یعنی از اینکه چشم ندوزی به اینکه دولت، شرکت، سازمان، مدیرم ، رئیسم، بالاسری ام ، همکارم و … برای شما تعادل ایجاد کنن!این موضوع رو کاملا فراموش کنید. این موضوع به تک تک ما بستگی داره. اینکه بتونیم مسئولیتت تعیین چگونگی زندگیمون رو بر عهده بگیریم.

شاید این جمله خیلی کلیشه ای شده باشه ولی من مجدد تکرار میکنم اینجا چون حقیقته.

“اگر شما زندگیتون رو طراحی نکنید یه نفر دیگه این کار رو برای شما انجام می ده”

و شاید تعریف تعادل برای شما و تعریف اون فرد یا سازمان یا شرکت از تعادل هم سو نباشه.حتی در این مقاله ابتدا تعریف خودم از تعادل رو گفتم و بعد از شما دعوت کردم که ادامه مقاله هر جا با لغت تعادل روبه رو شدید منظور واحد رو دریافت کنید. پس توقع اینکه رئیسم، شرکتم ، همسرم ، خانوادم باید بفهمن تعادل یعنی چی رو بزارید کنار و اگر واقعا خواهان برطرف کردن این چالش هستید مسئولیت خودتون رو بردارید. اینکه چطور مسئولیت برداریم رو داخل مقاله مسئولیت خودت رو برداری بردی کامل شفاف کردم (پیشنهاد می کنم حتما مطالعه کنید).

2- تعیین چشم انداز و ماموریت

این که هرکدوم از ما چه دیدگاهی داریم در رابطه با زندگی و کارمون و روابطمون ، چیزیه که خودمون مشخص می کنیم. بر مبنای چی؟ بر مبنای ارزش هایی که مشخص می کنیم. برای مثال وقتی در کار یکی از ارزش های من سخت کوشی باشه و اینطور در نظر بگیریم که سخت کوشی برای من یعنی کار کردن تا 12 شب. از طرفی یکی از ارزش های من در زندگی وقت گذاشتن برای بازی با بچه ها یا بیرون رفتن با همسرم باشه. میبینید تعارض رو؟

اینجاست که اون تعادلی که داریم ازش حرف میزنیم و شده چالش و دغدغه خیلی از افراد همین جا بوجود میاد. زمانی که ارزش ها در یک راستا نیستن.

البته که این عدم همسویی زمانی اتفاق می افته که اصلا شما ارزش هایی برای زندگی و کار و … تعریف کرده باشید. و میشه گفت یکی از دلایل بارز بوجود اومدن صنعت کوچینگ همین بوده که افراد با حمایت از کوچ زندگی و مسب و کار با کیفیتی رو ایجاد کنند.

3- اقدام گرایی

این گزینه بعد از اینکه مسئولیت خودتون رو برداشتید و ارزش هاتون رو شفاف کردید دقیقا خان آخره! جایی که پای کلی از باورها و ترس ها و محدودیت ها ممکنه بیاد وسط. حالا باشه بعدا وقت هست! می ترسم جوری باشم که تا الان نبودم!!(خب اگر طوری که تابحال بودید در خدمتتونه چرا دنبال تغییر هستید؟ ما محدود به یک نوع بودن نیستیم.این محدودیت ذهنه برای توی ناحیه امن موندن). میخوام اقئام کنم الان شرایطش نیست؟ می دونی از کی تصمیم گرفتم فلان کارو انجام بدم ولی نشده همش مشغله همش…. بله اینجوری میشه اقدام گرایی کم رنگ میشه. و با تقویت مهارت ها نباید بزاری که این اتفاق بیفته.

چه اقداماتی انجام بدیم برای برقراری این تعادل

هر شخصی با توجه به خصوصیات اخلاقی که داره و باورها و محدودیت و عادت های مخرب و سازنده ای که داره می تونه اقدامات مختلفی رو انجام بده تا این تعادل در کار و زندگی در زندگیش نمود پیدا کنه و برقرار بشه. چون به عقیده من خصوصی سازی راه حل های حل مساله یکی از نقاط عطفیه که در جلسات کوچینگ اتفاق میفته و نسخه نویسی مشابه وجود نداره.در ادامه 8 مورد نام برده شده به شما در برقراری این تعادل کمک می کند. انجام دادن این 8 مورد خالی از لطف نیست و می تونه دسترسی ایجاد کنه. (فعالیتی که تو ناحیه راحتی شماست و شما رو از ناحیه امن تون بیرون نمیاره برای شما کار نمی کنه)

• اقدام اول: شفاف سازی در مورد کار کردن برای زندگی یا زندگی کردن برای کار؟
• اقدام دوم: مرزبندی انجام تماس کاری، مهمونی کاری، بحث کاری در خانواده
• اقدام سوم: مدیریت زمان
• اقدام چهارم: تقسیم کردن اهداف بزرگ به اقدامات کوچک
• اقدام پنجم: برقراری ارتباط موثر با همکاران
• اقدام ششم: حضور در جمع دوستانه هم مسیر با ارزش های شما
• اقدام هفتم: بیرحمانه با خودتون صادق باشید
• اقدام هشتم : هر مساله ای قابل حله بعضی سخت بعضی اسون، درست و غلط وجود نداره در نتیجه هیچ کجای مسیر خودتون رو سرزنش نکنید

کلام آخر

تو هر سمت و جایگاهی که هستید با هر سن و جنسیتی که دراید ، اگر برقراری تعادل بین کار و زندگی چالش شماست بهتر بدونید برقراری تعادل کار عجیب و غریب و دور از دسترسی نیست اگر می دونید چی میخواید و چرا می خواید؟ اگر هم نمیدونید میتونید از طریق لینک ثبت نام و یا راه های ارتباطی برای یک جلسه کوچینگی با من در تماس باشید.